استفاده از روش‌های تحلیلی جدید برای نظارت بر بیماری «هانتینگتون»
تهران- ایرنا- گروهی از محققان دانشگاه لنکستر انگلستان از روش‌های تحلیلی نوین برای ارزیابی واحدهای عروق عصبی در بیماران ژنتیکی و ارثی «هانتینگنون» استفاده کرده و امیدوارند این روش بتواند برای توقف پیشرفت بیماری به کار برود.
به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از مدیکال اکسپرس، بیماری هانتینگتون Huntington's disease (HD)) نوعی اختلال ژنتیکی ارثی است که با از بین بردن تدریجی سلول‌های عصبی مغز، باعث اختلال در عملکرد مغز و درنهایت مرگ می‌شود. هانتینگتون به نواحی از مغز آسیب می‌رساند که مسئول کنترل حرکات ارادی و اختیاری بوده و فرد مبتلا بعد از مدتی، توانایی حرکت اندام‌ها را از دست می‌دهد.
تحقیقات نشان داده است این بیماری ژنتیکی نه‌تنها بر سلول‌های عصبی در مغز تاثیر می‌گذارد؛ بلکه تاثیرات گسترده‌ای بر عروق خونی میکروسکوپی دارد. این تغییرات در سیستم عروق بدن همچنین در مراحل پیش نشانگانی (پیش از بروز علایم) بیماری مشاهده شده و توان بالقوه این تحقیقات برای پیش بینی سلامتی مغز و ارزیابی تاثیرات سودمند تغییر در سبک زندگی یا درمان‌ها را نشان می دهد.
یک گروه تحقیقاتی در این مطالعه جدید که در نشریه «ارتباطات مغز» انتشار یافته، به بررسی تغییرات در هماهنگی بین فعالیت عصبی و اکسیژن‌زنی یا ترکیب با اکسیژن (oxygenation) مغز در بیماری هانتینگتون پرداخته است. عروق و مغز با هم کار می‌کنند تا مغز انرژی کافی دریافت کند. مغز ۲۰ درصد انرژی مصرفی بدن را نیاز دارد، هر چند تنها ۲ درصد از وزن بدن را دارد.
این محققان برای ارزیابی عملکرد واحدهای عروق عصبی (neurovascular units) از روش‌های اندازه گیری غیرتهاجمی و متدهای نوین تحلیلی ایجاد شده توسط گروه فیزیک بیومدیکال و غیرخطی لنکستر استفاده کردند.
در این مطالعه دستگاه‌های ساطع کننده نور مادون قرمز روی سر افراد شرکت کننده قرار داده شد و این نور مادون قرمز به بدون زیان به مغز افراد نفوذ کرد و به محققان اجازه داد تا اکسیژن‌زنی خون مغز را اندازه گیری کنند. همچنین الکترودهایی برای اندازه گیری فعالیت الکتریکی نورون‌ها بر روی سر افراد قرار داده شد.
این محققان سپس ریتم‌های مرتبط با عملکرد مغز و سیستم عروقی را با استفاده از تکنیک‌های ریاضیاتی مطالعه کردند. عملکرد موثر مغز بستگی به این دارد که همه این ریتم‌ها چگونه هماهنگ می شوند.
پروفسور آنتا استفانوفسکا از دانشگاه لنکستر (انگلستان) گفت: امیدواریم این روش توصیف شده بتواند برای نظارت بر پیشرفت بیماری و ارزیابی تاثیر درمان‌های بالقوه یا تغییر در سبک زندگی در بیماری هانتینگتون و سایر بیماری‌های ژنتیکی و فرسایشی عصبی به کار رود.
